Dünya yaklaşık 13.6 milyar hektarlık bir alanı kaplar ve bunun 1 milyarı bugün insanlar tarafından tarımsal amaçlarla kullanılmaktadır. Çoğu tahıl olan 400’den fazla bitki türü yetiştiriyor.
Buğday, tahıl ailesine ait bir bitki olup, yabani ve kültüre alınmış 25’ten fazla çeşidi vardır. Bu türlerin çoğunun anavatanı Ermenistan’dır, örneğin yabani Urartu buğdayı, Ağrı (ikincisi Kotayk ve Ağrı bölgelerinin sınırındaki “Erebuni” rezervinde büyür ve korunur).
2500 yıl önce Ağrı Vadisi’nde tek taneli buğday ekiliyordu. Şaşırmışmıydın? Evet, böyle bir şey var.
Buğday tohumları 1-2 °C sıcaklıkta çimlenmeye başlar, ancak onlar için en uygun sıcaklık 12-15 °C’dir. İnce bir kar tabakasının altında, sonbahar buğdayı -20 °C’ye kadar düşen sıcaklıklara dayanabilir ve tarlalarda yarım metre yüksekliğe kar yağdığında buğday -40 °C’ye kadar dayanabilir. Yaylık buğday ruşeymleri -13 °C’ye dayanabilir ancak tahıl aşamasında hafif bir soğuk bile bitkiye zarar vermeye yeterlidir.
Buğday besleyicidir, kalorisi yüksektir, proteinler (%10-25), karbonhidratlar (%60-64), yağlar, vitaminler, enzimler, fosfor, demir, kalsiyum, mineraller içerir. Özel bir besin değeri vardır.
Buğday yetiştirmek, sebze mahsullerinin aksine, çiftçi için çok önemli olan nispeten kolay, daha ucuzdur. Buğday sadece belirli miktarda nem ve gübre gerektirir ․ Tüm yetiştirme dönemi boyunca sadece birkaç kez sularsınız, gerekli gübreleri verirsiniz ve aynı zamanda hasat sırasında bir örümcek ağı ve bir kamyon kiralayarak hasadı biçersiniz. Başka bitkiler ekerken köylüler adeta çorak tarlalarda ․ Sık sulama, binlerce zararlıya karşı ilaç kullanımı, çeşitli hastalıklar, arazi kontrolü vb.
Buğday alkol, nişasta ve tutkal yapmak için kullanılır. Saman ise temel gıda maddesi olarak kullanıldığı gibi, kağıt hammaddesi olarak da kullanılmaktadır.
