Endonezyanın Javva adasının sakinlerinden Kelly Keninhau, eve döndüğünde mezarlığın yanından geçerken garip manzara fark etti. Mezar taşlarından birinin yanında oturan bir kedi gördü. Kedinin oraya özel geldiği, hatta orada yaşadığı dikkat çekiciydi. Böylece Kelly ona yiyecek ve su bırakmaya karar verdi.
Bir gün sonra durum aynıydı. Kelly, kediyi yine aynı mezar taşında gördü, fakat mamasına, suya dokunmadı. O zaman adam, hayvanın garip davranışlarıyla ilgilendi. Evsiz köpeğe benzer olmadığı için kediyi daha uzun süre takip etmeye karar verdi.
Ertesi gün kedi aynı yerdeydi, Kelly ne yaparsa yapsın her gün mezarlığa geri dönmeye devam etti. Kelly bununla çok ilgilendi, o gizemli kediye dair bilgi toplamaya başladı. Sahibinin yakın zamanda öldüğünü, bu mezarlığa gömüldüğünü öğrenmeyi başardı․ O zamandan beri kedi onu her gün ziyaret eder.
Bir yıl, her gün, havaya rağmen, kedi mezarına gelir. Sahibiyle olan bağı o kadar güçlüydü. Kelly bu kediye bakmaktan vazgeçmedi, ona her gün yiyecek, içecek getirir. Hayvan ve insan arasındaki bu güçlü aşk şaşırtmaya devam eder.
