Nicky Saadat, Vancouver, Kanada’da yaşıyor. Kız gönüllü, sık sık şehrin sahillerini çöplerden temizliyor. Bir gün dalganın getirdiği plastik bir şişeyi fark etti. Etiket kalmamıştı ama şişenin içinde bir şey olduğu belliydi.Saadat mektubu okuduğu üniversiteye getirdi. Arkadaşlarına mektuptan bahsetti ama arkadaşlarının hiçbiri ne yazdığını anlayamadı.
Sadece birkaç hafta sonra Saadat mektubu okuyan bir adam buldu. Endonezya dillerinden birinde yazıldığı ortaya çıktı. Yoris Naikambo adında bir adam tarafından annesine yazılmış bir mesajdı.Mektup çok duyguluydu, annesi için sevgi ve pişmanlık doluydu. Joris onun iyi tavsiyesini dinlemediği, utandığı, ve kibri için özür diledi. Oğlu “Her gün yemek yemem için çalıştın. Benden farklı olarak hiçbir şeyden şikayet etmedin” diye yazdı.
Nick, sosyal medya aracılığıyla Nikambo’yu bulmaya çalıştı. Ancak sosyal ağlarda bu isimde bir kullanıcı yoktu. Daha sonra Vancouver’daki Endonezya topluluğundan yardım istedi.Joris hakkında sadece kısa bilgiler mevcuttu. O bir Hıristiyan ve Endonezyanın doğusundaki bir köyde büyümüş. Muhtemelen yurtdışında veya bir yolcu gemisinde çalıştı.
Ne yazık ki, tüm bilgiler bu kadardı. Saadat, bir gün mektubun yazarını veya muhatabını bulabileceğini umuyor.
