Üzümün anavatanı Türkiyedir. Türk üzümleri dünyanın diğer bölgelerinde yetişen tüm çeşitlerden farklıdır. Onun eşsiz bir tatlı tadı vardır, çok suludur.İnsanlar Ağrı üzümlerinin tadına bu kadar hayran olmasaydı ve kışta yemek için saklamaya karar vermeseydi, şarabın icadı olmazdı.
Üzümleri bir fıçıya koyup karanlık bir mahzene koymuşlar. İşte kış geliyor. İnsanlar mahzene gidip fıçıyı açmışlar ve üzümlerin kuruduğunu ve suyunun suya sızdığını görmüşler. Herkes üzgündü ama ahırlarını attıklarına pişman olmuşlar.
Aniden biri yaklaşıp taze meyve suyunun tadına baktı. Onun şaşkın bakışlarını gören diğerleri yaklaşıp suyu içtiler, ve bir süre sonra herkes sevinmişler. Sonrasında insanlar suyunu sonuna kadar sıkmak için üzümleri ezmeye başlamışlar. Türkiyede şarap böyle doğdu.
Ama şarapla ilgili ünlü sözü hatırlamalıyız: “Bir kâse iyidir, iki kâse yeter ama iyi bilin, üçüncüsü acıdır.”
