III. Aleksandros yani büyük İskender,babası M.Ö 336 da öldüğünde henüz yirmi yaşındaydı..Annesi Olympias rahmine bir yıldırım çarptığını ve hamile kaldığını söylüyordu…Titizlikle yetiştirilen İskender arasında Aristotalesinde olduğu bir dizi hocadan iyi bir egitim almıştır…Kahraman veya zalim yaşarken izini bıraktığı dünya artık eskisi gibi olmayacaktı, Hindistana kadar uzanan fetihleri ile doğu- batı sentezinin dışında yeni kültür akımlarının ortaya çıkması dinlerin harmanı ve ölümüyle birlikte VII .Kleopatranın ölümüne kadar Hellenizm dönemini başlatmıştır…
Yunan olmayanlara genellikle magrur davranır,ilahi soyundan ve ebeveynlerinden hiçbir şüphesi yokmuş gibi görünürdü..
Fakat karşısında bir yunan olduğu zaman bu düşüncelerini makul sınırlar içinde tutar ,aşmazdı….
Bir keresinde bir ok yarası almış ,aldığı yaradan acıyla kıvranırken,” Dostlar bu damardan akan şey ,kutsal tanrıların damarında dolaşan sıvı degil,düpedüz insan kanıdır ” demişti…İskenderin bu durumdan etkilenip kibirlenmediği ortadaydı…
İlahi kökenine dair inancını digerleri üzerinde eğemenlik kurmak için kullanırdı..(Plutarkhos,Aleksandros 28 )..
