Ademden bile önce ilk “Düşmüş Melek”. Sen değil misin ki tanrının tüm emirlerini uygulayan. Yakut, yeşim, zümrütlerle bezenen melek, Cennet bahçesini bekleyen koruyucu Keruv seni Tanrı kutsal dağına oturtur. Sen günah işledin ve güzelliğinden ötürü gurura kapıldın, bilgeliğini bozdun, seni attı.
Pisagor’un tezlerinde ışığı gölge yaratan, gündoğumundan önce ve akşam yıldızı olarak gün batımından sonra görünen Venüs ya da sabah yıldızı, Lucifer… Cennetten kovulduktan sonra kızıl ejderha ile özdeşleştirilir, tanrının türlü guzellikler ile yarattığı melek artık bir canavara dönüşür. Kutsal metinlerde “hasım” ve ya “rakip” anlamına gelir, Ortaçağ’dan itibaren ise “Şeytan”… Azazel, Satan, Beliar ve ya Belial (Değersiz), Beelzeboul (Dışkı Efendisi), Mastema (Husumet) hakkında kullanılan kaç sıfattır.
Peki Yaratıcının özene bezene yarattığı Cennet bahçesinin koruyucusu nasıl olurda affedilmez bir düşmana dönüşür?
Yaradılışı Gökyüzü, Yeryüzü, Işık, Karanlık, kadın ve erkek olarak betimleyen ilah, tamamlamak için insanı yaratır. Yarattığı her bir cismin bir “Zıt”tı mutlaka olmalıdır. Yaradılışın varlık nedeni Cennet’ in bütün içeriği “İyi” üzerine kurulmuştur. Ancak değerinin anlaşılması için bir zıtta ihtiyaç vardır. CEHENNEM… Cehennem bekçisi için Azazel( Lucifer) aday olmakta gecikmez. Adem’e biat etmesi gerektiği buyurulduğunda: ” O’nu çamurdan beni ise Ateş’ten var ettin, benim ilmim yarattığın hayvanlara kendi başına isim koymaktan aciz biri ile ölçülemez. Ben yalnızca sana boyun eğerim” der. Ve KOVULUR…
Sonsuza kadar lanetlenen Azazel,dünya denilen “Bedensel” evrene atılır. Kendisiyle birlikte kovulan meleklerin lideridir. Düşmüş melekler inanışa göre bilgeliğin tüm sırlarını, tıbbi incelikleri, kağıt ve mürekkebi, kılıç ve kalkanı, şifalı bitkileri yeryüzünde insanlara öğretmeye başlar. Gizli bilgileri öğrettikleri için bir daha lanetlenirler. Hatta bedensel güçlerini kullanıp “Ruh( Öz/ Tanrı)”dan uzaklaştıkları için insan soyunun da sonunu getirecek hamlelere sebep olurlar. Onlar artık Çöllere salınan “Günah keçileri” dir. Tüm kötülüklerin korkunç yaratıkları düşmüş meleklerdir.
“Tanrı oğulları”adı ile yeryüzündeki eşlerinden çocukları olur (Yahuda 6; Başlangıç 6:2). Çocukları dev cüsseleri zorba ve acımasız Nefilim (Tanrı Oğulları/ yukarıdan inen)’lerdir. Kudretli ve şöhretli Adamlar. Tanrı’ ya ibadeti bilmeyen, adak sunmayan, korkusuz, ateş ile demiri, toprağı işleyip geçimini sağlayabilen kudretli Adamlar. Ne var ki bu düzen pek uzun sürmez. İlah, Nuh tufanı için gün saymaktadır. Tüm evren yerle yeksan olur.
Dememiz o ki zıtlıklar üzerine kurulu düzende cennete alternatif cehennem, cehenneme de bekçi gerekmekteydi. Adının önemi yoktu, Azazel, İblis ya da Lucifer… O, ilk yaratılandan daha önce var olan bir “Bilgin”di. İşte bu yüzden kimine göre Kibirli, kimine göre günahkâr…
